Rinus Ligtvoet (80), trouwste volger op de Beekse tribune, overleden
Zo leerde Museumbrouwerij De Roos hem kennen als een onvermoeibare vrijwilliger. Voor de jeugd van Hilvarenbeek doste hij zich jarenlang uit als kerstman, kwistig mandarijntjes uitdelend. Ook als de Rooie Fik dook hij bij gelegenheden op. Vlak voor corona gaf hij nog gestalte aan die legendarische zwerver in ‘De Canon, een Beekse familie-opera'. (De zes hoofdpersonen uit De Canon van HIlvarenbeek (vlnr), met links Rinus Ligtvoet als De Rooie Fik. © Mary-Lou van Spreuwel)
Kritisch op de politiek was hij vooral wanneer de ambities te hoog reikten, bijvoorbeeld rondom het nieuwe Elckerlijc. ,,Het is Hilvarenbeek maar, hè”, zei hij zes jaar geleden bij Beek in Beeld. ,,We zijn geen stad.” Zijn sympathie ging achtereenvolgens uit naar CDA, Dorpenbelang en Gemeenschapslijst, maar in de raad wilde hij niet zitten: ,,Omdat ik een winkel had.”
Voor de winkeliersvereniging was hij jarenlang drijvende kracht achter de Hilvermert en de Zomeravondfeesten.
Hoewel hij zich voluit in het dorpsleven manifesteerde, zei Ligtvoet zes jaar geleden ‘nooit geen Bekenaar te worden’: ,,Ik kom uit Raamsdonk-dorp, de Langstraat.”
’t Winkeltje[bewerken]
Aan het werk als wegenbouwer zag hij in Biest-Houtakker achter een raam een meisje zitten dat Annie Olislagers bleek te heten. Als echtpaar zouden ze het jarenlang op weten te nemen tegen de supermarkten van Hilvarenbeek. Annie stond in ’t Winkeltje achter de kassa en Rinus verzorgde de logistiek.
Ligtvoet liet zich ook gelden als iets hem niet zinde. In 1998 bond hij de strijd met de gemeente aan toen voor ’t Winkeltje in de Wouwerstraat een drempel was neergelegd. Laden en lossen was er een crime door geworden. Ligtvoet kreeg het gedaan dat de drempel binnen de 30 kilometerzone opschoof.
Rinus Ligtvoet, in 2006 koninklijk onderscheiden, laat zijn vrouw Annie, twee zonen, een kleinzoon en een kleindochter na.
