Th.H.A.M. Heere
Theodorus Heere 1902-1967 Mr. Theo Heere
Theodorus Hendrikus Antonius Maria (Theo) werd geïnstalleerd op 1 september 1938 als burgemeester van Raamsdonk. Hij was advocaat en eigenaar van een suikerfabriek (het huidige terrein van Jan de Poorter.
Hij trouwde in 1928 met Christina Victorine Maria van Gilse, liet het oude pand "Chartroise" aan het Heereplein wegens vervallen staat afbreken in 1940. Op dezelfde plek liet hij een nieuw “Chartroise” bouwen met daaromheen een prachtige tuin. Later werd deze woning in gebruik genomen als gemeentehuis.
Theo Heere moest onderduiken in de tweede wereldoorlog. Hij weigerde mensen uit te leveren aan de Duitsers voor het graven van tankgrachten bij Geertruidenberg. Hij kreeg via zijn collega in Geertruidenberg te horen dat hij spoedig opgepakt zou worden; dat was op 12 februari 1944. Theo Heere heeft tot de bevrijding ondergedoken gezeten, hij was namelijk bij verstek veroordeeld tot de strop. Het vonnis moest uitgevoerd worden aan een lantaarnpaal voor zijn eigen woning. Ook mevrouw Heere moest onderduiken. Zij en haar kinderen gingen naar het Theresia Ziekenhuis. Zij werd later toch afgevoerd naar concentratiekamp Vught. Na de oorlog werd het gezin gelukkig weer herenigd.
In 1970, drie jaar na de dood van Theo Heere, verlieten de Heeres het huis aan het Heereplein. Daarmee kwam een einde aan het tijdperk waarin de familie Heere onmiskenbaar haar stempel drukte op de geschiedenis van Raamsdonksveer. Mevrouw Heere woonde nog 12 jaar in een woning aan de Ambachtsherenlaan. Daarna verhuisde ze naar Breda waar ze in 1983 kort voor Kerstmis overleed op 81-jarige leeftijd. Hun vijf kinderen zijn uitgezwermd in Woerden, Breda, Zwanenburg, Vught en Barendrecht.
De familie Heere en de Biesbosch hebben in die tijd voor de griend- en rietcultuur een grote rol gespeeld voor Raamsdonksveer en voor veel werk gezorgd. De Heeres kochten concessierechten op de ruigten die nu Biesbosch heten. De familie was nauw betrokken en had een actieve rol bij het exploiteren en droogleggen van de ruigtes en zij zorgden jarenlang voor veel werk in Raamsdonksveer vooral in Sandoel. In 1950 besloot de familie hun grootste risicodragend project, de Biesboschpolders, te verkopen aan het pensioenfonds van de Staatsmijnen.
Zie ook: Burgemeesters van Raamsdonk
