Spapens (Hilvarenbeek, 1949) begon als schrijver onder meer bij de Zju, een kritisch jongerenblad voor Hilvarenbeek. In 1975 ging hij naar Tilburg. Spapens was van 1975 tot 1976 redacteur van Tilburg Vrij Uit en van 1976 tot 1979 eindredacteur van het Tilburgs Hogeschoolblad. In 1979 was hij medeoprichter van Stadsnieuws, waarvan hij tot 1984 hoofdredacteur was. Van 1987 tot 2008 was Spapens verslaggever bij Het Nieuwsblad, het latere Brabants Dagblad. Hij schreef vele boeken, zoals De spookstad Tilburg: De avonturen van Nilles en Kiske (met Wout Paulussen; 1982), Veel vermaak en weinig wol: De geschiedenis van de Tilburgse kermis (met Hennie van Oers en Lauran Wijffels; 1986), Kapellen in Midden-Brabant (met Ton Derks; 1987), Smokkelen in Brabant: Een grensgeschiedenis 1830-1970 (met Anton van Oirschot; 1988), Een muis in de melk: De geschiedenis van de consumentenbescherming in Brabant (1996), Heilige boontjes: Volksdevotie in Tilburg en omgeving aan het eind van de twintigste eeuw (1999), Werken, werken, werken! De geschiedenis van de gastarbeiders in Tilburg en omstreken 1963-1975 (met Henk van Doremalen; 2004), 366 Heiligendagen (met Kees van Kemenade; 2005) en Huisjes van Ons Moeder (2010). Ook was hij coauteur van het Tilburgs Lexicon (met Berry van Oudheusden en Ronald Peeters). Een aantal boeken wijdde hij aan zijn fietsreizen met zijn vrouw Hennie van Schooten. Spapens is hoofdredacteur van het tijdschrift De Wereldfietser. Tevens stond hij aan de wieg van Stichting Tilburgse Taol, Stichting Tilburg 2009, de Tilburgse reuzen en Tilburg Zingt. Hij werd onderscheiden met onder meer de landelijke prijs voor volkscultuur (2005), de jaarlijkse prijs van de Vlaamse Academie voor de Streekgebonden Gastronomie (2008) en de Brabant Bokaal van het Prins Bernhard Cultuurfonds (2009).